สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ หรือ สนช. มีโครงการ Food Tech Incubator and Accelerator Program ภายใต้ชื่อ SPACE-F ต่อยอดบ่มเพาะและพัฒนาผู้ประกอบการวิสาหกิจด้านเทคโนโลยีอาหาร ที่เรียกว่า Food Tech Startup เวลาของโครงการคือ 15 เดือน และปฏิบัติจริง 3-8 เดือน The Flying Thai Food (จดทะเบียนในฮ่องกง) สำเร็จและได้ประกาศนียบัตรจาก SPACE-F ตอนนี้เราพบความสำเร็จในการใช้กล่องยืดอายุทุเรียนตัดแต่ง (ทุเรียนแกะแล้ว) จากเดิมที่อยู่ได้นาน 3 วัน ยืดอายุได้นานถึง 30 วัน และจะเริ่มนำทุเรียนแกะแล้วไปวางจำหน่ายในร้านสะดวกซื้อในฮ่องกงกว่า 100 สาขาในฤดูทุเรียนที่จะถึง. อีก 9 ผลงานของสตาร์ทอัพธุรกิจอาหารที่ผลักดันโดย สนช. ซึ่งสำเร็จแล้วก็คือ
1.) GPJ Biotechnology : อาหารเสริมกลูโคซามีน ลดภาวะสึกหรอของข้อและกระดูกอ่อน
2.) Hydro Zitla : เครื่องดื่มสกัดเข้มจากน้ำหยวกกล้วยและสมุนไพรป้องกันโรคนิ่วในไต
3.) Nam Jai Sparkling Water : เครื่องดื่มโซดาผลิตจากน้ำผลไม้จริง
4.) Omylk : นมพาสเจอไรซ์จากข้าวโอ๊ตปราศจากแลคโตส
5.) Rethink Bio : ผลิตภัณฑ์เสริมคุณค่าอาหารสกัดจากสาหร่ายขนาดเล็ก
6.) Saxo-Siam Protein : อาหารปลาและไก่จากหนอนแมลงวันลายที่ได้จากการหมักเศษวัสดุเกษตรเหลือใช้
7.) Trash Lucky : แพลตฟอร์มออนไลน์นำขยะมาแลกคะแนนลุ้นทองและการผลิตถังรีไซเคิลอัจฉริยะ
8.) Viramino : ผงโปรตีนจากพืชเสริมสร้างกล้ามเนื้อหลังออกกำลังกาย
9.) Yindii Yindii : แอปพลิเคชันแมตช์ร้านอาหารกับผู้บริโภคเพื่อจองอาหารเพื่อลดปัญหาอาหารเหลื อทิ้ง.
บริษัทสตาร์ทอัพหลายแห่งที่เคยได้รับการคัดเลือกให้เข้าไปอยู่ในโครงการ 500 Startups Founder Academy กำลังเติบโตอย่างรวดเร็วจนมีมูลค่าหลายพันล้านจนถึงล้านล้านบาท อะเคเดมีที่ว่านี้เป็นการร่วมทุนของบริษัทสหรัฐฯที่รัฐบาลท้องถิ่นเมืองโกเบของญี่ปุ่นสนับสนุน. ก่อนหน้าที่จะเขียนคอลัมน์ของฉบับวันศุกร์ ผมได้รับอีเมลจากโครงการ 500 Startups Founder Academy อนุมัติให้จอยเอ็นโคเข้าไปอยู่ในโครงการ 500 สตาร์ทอัพโลกของปีนี้ ซึ่งจะทำให้ นักลงทุนจากทั่วโลกสามารถพิจารณาเพื่อที่จะเข้ามาลงทุนกับบริษัทสตาร์ทอัพของเรา.
จอยเอ็นโคเป็นบริษัทไทยที่ไปถือหุ้น 99% ในบริษัทปักกิ่ง, จอยเอ็นโค รีเทลลิ่ง เทคโนโลยี ผู้เป็นเจ้าของภัตตาคารและสถานที่ขายสินค้าไทยหลายสาขาในจีน. ภัตตาคารแทบทุกแห่งมีปัญหาเรื่องพ่อครัวและคนทำงานในครัว จอยเอ็นโคจึงสนใจที่จะพัฒนาแขนหุ่นยนต์ทำงานในครัว แขนหุ่นยนต์ที่เรากำลังพัฒนาสามารถล้างจาน ผัดข้าวในเครื่องผัดอุตสาหกรรม ทำงานในเตาแรงดันความร้อนสูง และเตรียมวัตถุดิบเพื่อประกอบอาหาร.
ตลาดอุตสาหกรรมงานบริการของโลกมีมูลค่า 30 ล้านล้านบาท (ไม่รวมสหรัฐฯและจีน) ส่วนธุรกิจจัดหาแรงงานเพื่อทำงานในครัว (kitchen recruitment business) ของทั้งโลกมีมูลค่า 9 หมื่นล้านบาท (ไม่รวมสหรัฐฯและจีน) จอยเอ็นโคมุ่งธุรกิจหุ่นยนต์เพื่อแก้ปัญหาการจัดหาแรงงานและการลาออกของแรงงานห้องครัว โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ส่วนแบ่ง 10% ของการใช้หุ่นยนต์ในภาคบริการและค้าปลีกโลก.
พื้นฐานดั้งเดิมของพวกเราอยู่ที่จังหวัดจันทบุรีและตราด ซึ่งเป็นเมืองผลไม้ เราจึงร่วมมือกับศูนย์วิจัยหลายแห่งเพื่อนำผลไม้หลายอย่างมาผลิต “เนื้อจากพืช” ซึ่งรสชาติ กลิ่น และสัมผัสเหมือนเนื้อจริง ทว่ามีโปรตีนและคุณค่าทางโภชนาการมากกว่า แม้แต่ฟัวกราส์ หรือ ตับห่าน ที่เป็นอาหารหรูหราในภัตตาคารยุโรป วันนี้ก็มีแนวโน้มว่า เราจะสามารถผลิตฟัวกราส์จากเนื้อผลไม้ของจันทบุรีและตราด โดยที่มนุษย์ไม่ต้องทรมานและฆ่าห่านอีกต่อไป.
บริษัทน้ำมัน รถยนต์ อสังหาริมทรัพย์ และบริษัทระดับโลกอื่น ทั้งหลายต่างเร่งขยายไลน์เข้าสู่ธุรกิจอาหาร ทุ่มทุนกันเป็นหมื่นเป็นแสนล้านในการพัฒนานวัตกรรมอาหารและเครื่องดื่ม เพื่อรองรับปากท้องของมนุษย์ที่จะกำลังมีมากถึง 8,000 ล้านคน. อนาคตเกษตรกรรมจะเป็นธุรกิจของบริษัทระดับโลก ประชาชนคนทั่วไปจะต้องเข้าไปขายแรงงานในเกษตรแปลงใหญ่ เมื่อได้ค่าจ้าง ก็จะนำไปซื้ออาหารที่มีนวัตกรรมและคุณภาพทางโภชนาการของจริงมาบริโภค แนวโน้มโลกจักเป็นดั่งนี้แน่นอน.
อ่านต่อได้ที่: https://www.thairath.co.th/newspaper